Dit was een seizoen met vele hoogtepunten, een van de belangrijkste was het kamp naar Hongarije. Klik op een van de verslagen in het menu links om te zien wat we dit seizoen gedaan hebben.
Het Zoeka Vendel bestond dit seizoen uit 15 padvindsters: Juliette, Lisette, Brigitte, Pauline, Paulien, Moriah, Lotte,Sanne, Nienke, Inge, Annemarie, Marin, Louise, Christa, Janou en Kimberly.
Leiding: Joost, Christiaan, Danielle, Olga, Aleida en Mieke
BENNEKOM- Het overvliegen was al snel dit seizoen, en wel op 20 september jl. Anne Michele (die van angst afwezig was), Marjolein, Daphne en Joanne waren klaar om naar de RSA over te gaan. Terwijl de rest van de padvindsters wachtten op het nieuwe kroost.
Het thema van ons overvliegen dit jaar kwam uit op Tarzan. Apenstaarten zwiebten op de muziek heen en weer en met een paar opgeblazen wangen onder een geschminkt gezicht kon het thema niet stuk. Er werd een junglehut op palen gebouwd. Alles stond en de mensen verzamelden zich. En toen bedachten een paar padvindstesr IN de hut “Laten we gaan springen”. En ja hoor, de hut zakte in elkaar. “WIE HEEFT DIE KNOOP GEMAAKT?” was een vraag die veelvuldig gesteld werd. Het bleek Daphne te zijn geweest. Maar goed, we kregen wat heropbouwtijd en de getthoblaster leefde ook nog, maar die werd voor de zekerheid toch maar even onder het plateau vandaan gehaald.
Er stonden vijf nieuwe padvindsters aan de andere kant van het Bambiliëtouw te wachten op de oversteek. Lotte, Marin, Moriah, Sanne en Louise waren er klaar voor om de stap te maken naar de jungle wereld. Eerst even wat capriolen uithalen voordat je er echt bij hoort. En elk aapje heeft een… precies geschminkt gezichtje.
Alle aapjes even op een hoopje en zo hebben we weer een gloednieuw vendel voor het seizoen 2008-2009. Samen met twee nieuwe mannelijke leiding die vanaf de RSA weer naar ons kwamen is het leidingteam ook weer compleet.
Wij hebben er zin in!
Groetjes van Danielle, Aleida, Christiaan, Joost en Mieke
BENNEKOM/LUNTEREN Het was al donker toen de padvindsters van het Zoeka Vendel op de fiets naar Lunteren gingen. Gatsie, zo fietsen in het donker is eigenlijk maar niks. Bij aankomst op het terrein in Lunteren dacht iedereen ook zo ongeveer dat het al bedtijd was. Gelukkig nog niet, of jammer? Het thema van het regiokamp was “Get Lost”. Een primitief kamp, dus hadden wij alleen onze zeiltjes meegenomen. Zo bewezen de meiden van Bennekom nog een keerdat zij super stoere meiden zijn. Zelf een tent ontworpen en nu ook in het donker opgezet. Twee wigwammetjes in een Hollands bos. De leiding deed gezellig mee en hingen ook een zeiltje tussen twee bomen. De buren verklaarden ons voor gek, met de kou. Een beetje koud was het wel, maar met een potje Hollandse Beren krijg je het vanzelf warm. (en een paar blauwe plekken erbij, want erg veilig is het niet.. gheghe) In de kampvuurkuil hoopten wij ons veilig op te kunnen warmen, maar dat viel vies tegen. Het vuur ging niet echt aan en na drie ‘bever- aansteekpogingen’ was het al ongeveer weer tijd om te gaan. Tijdens de grote jongens en meiden quizz hadde de Bennekomse dames wel het lef om iemand naar voren te duwen, maar niet om zelf op te staan. En wat als de meiden nu allemaal hun sokken hadden uitgedaan zouden we dan gewonnen hebben? Ach, winnen of niet het gaat om de pret. En die beleven de zoeka meisjes het liefst samen in de tent. Met kilo’s snoep. Tot je tanden aan elkaar blijven hangen van de suikers. Jakkk.. Gelukkig slapen ze ook in de tent, jammergenoeg deden de achterburen dat de hele nacht niet en werd toen iedereen rond zes uur wakker. En daar krijg je brommende leiding van. Suus (denkwolkje) “Het zijn toch niet onze meiden he?” Hoort een lach van Juliette zegt tegen Mieke “Nee hé…. **Schaam,schaam, schaam.**” Mieke: “Ga slapen kindjes!!!!”Grrrrr… Eenmaal wakker is wakker, dus toen maar snel wat spullen opruimen en ontbijten. De morgen werd gevuld met verschillende workshops. Van koken op een stammetje tot pionieren met bamboestokken. Ook waagden een paar padvindsters zich aan het maken van een lepel uit hout, waarbij geduld een schone zaak is. Helaas heeft Paulien niet zo heel veel geduld en is ze motorisch ook niet even handig met een zakmes, waardoor zij een aantal keer op kwam draven bij de EHBO workshop. Dat was handig, kijk jongens een slachtoffer! In de regen werd er na de lunch nog geprobeerd een spel te doen. Het idee was leuk. Iedereen deed actief mee, in totaal renden er 200 scouts door de zandafgraving even verder van het kampterrein. De padvindsters van Bennekom waren vertegenwoordigd in het roze team en huppelden als paaseieren rond. Het spel werd voortijdig beëindigd door de aanhoudende regen en snerpende koude wind. We gingen snel naar het kampterrein terug. Nog een extra jas aan en op de fiets. Naar huis. Lekker onder de douche/in bad en daarna in een lekker warm bedje! Wij vonden het een leuk kampje, jullie hopelijk ook? Groetjes van de padvindstersleiding
Op 25 oktober beloofden vijf padvindsters hun best te doen een goede padvindster te zijn.Twee nieuwe leiding beloofden hun best te doen een goede padvindstersleiding te zijn.
Laten we allen het goede bezoeken en bevorderen… En de wet weer eens goed uit ons hoofd leren
Een padvindster trekt er samen met anderen op uit om de wereld om zich heen te ontdekken en deze meer leefbaar te maken.
Zij is eerlijk, trouw en houd vol.
Zij is spaarzaam en sober en zorgt goed voor de natuur.
Zij respecteert zichzelf en anderen.
WAGENINGEN/BENNEKOM – Natuurijs in Nederland. Dit konden wij natuurlijk niet langs ons heen laten gaan, dus deden we de ijzers onder en namen een gasstel mee. Helaas wisten we toen nog niet dat ook wij getroffen zouden worden door het gasconflict met Rusland. Zaterdag 10 januari gingen de padvindsters op weg naar de Uiterwaarden in Wageningen om koek en zopie te verkopen en zelf natuurlijk te genieten van schaatsen op natuurijs. We hadden hier en daar wat concurrentie op het ijs, maar dat mocht de lol niet drukken want met zo’n mooi spandoek en de beste prijs kwamen de klanten vanzelf. Net toen het eindelijk begon te lopen en de chocolademelk goed warm was, bleek het gas op te zijn en moest Joost nog een keer bewijzen dat hij het eind naar de fiets kon lopen. En daar stonden we dan. Mensen weg te sturen en zelf halflauwe chocolademelk te drinken. Ondertussen werd er ijshockey gespeeld en kunstjes geoefend op kunstschaatsen, wat overigens levensgevaarlijk is. Na een half uurtje wachten kwam Joost met de oplossing aan: een nieuwe gasfles. Zo konden we nog een paar liter chocolademelk opwarmen en enthousiast rondschaatsen met het spandoek. De grootste afnemers waren toch wel de verschillende ouders van padvindsters, die ook waren gekomen. Het begon al te schemeren en we zaten nog met een bups pakken chocomelk. Gelukkig wisten we nog verschillende appelkoeken te verkopen en kwamen we weer uit de min. Het schaatsen was erg leuk, maar het ‘koek en zopie’ verhaal viel een beetje in het water… of moeten we nu in deze omstandigheden zeggen dat het door het ijs is gezakt?
In het stadje Ben-el Kohm zijn twee sjeiks de baas: Sjeik-el-Sjaak en Sjaak-el-Sjeik. Ze zijn tweelingbroers en allebei errug rijk, maar niet omdat ze dat zelf verdiend hebben. Nee, het zijn twee luie kamelen die nog niet met een stok vooruit te branden zijn. Hun wereldje in weelde hebben ze te danken aan hun vader, die toen de tweeling net geboren was de grootste oliebron ooit gevonden vond in de naburige woestijn. Vader stierf en de sjeiks erfden al zijn geld en bezittingen. De sjeiks zijn waarschijnlijk de rijkste, machtigste, knapste en eigenlijk alles-ste mannen van heel Arabië. Ook hebben ze de allermooiste en meeste vrouwen in hun harem.
Van echte broederliefde is alleen geen sprake. Het enige wat de twee doen is ruzie maken over wie van hen nu de rijkste is en wie de aller-allermooiste vrouwen in zijn harem heeft. De hele dag zijn de sjeiks bezig met zich nog meer te verrijken en met het kopen van de mooiste vrouwen uit de karavanen die langs de stad trekken.
Op een dag toen die sjeiks weer ruziënd in de woestijn aan het wachten waren op een voorbij trekkende karavaan, kwam er een boodschapper uit de stad Edêh aan. Hij komt het nieuws van de dag brengen voor de sjeiks, want in Arabië gaat het nieuws nog echt van mond tot mond)
De boodschapper leest voor: ‘Sjeik-el-Sjaak en Sjaak-el-Sjeik staan op een gedeelde eerste plaats in de Quote-Arabic 500.’ De broers moeten in eerste instantie lachen, maar bedenken zich ineens en kijken elkaar boos aan. ‘Ik ben de rijkste’ roept Sjeik-el-Sjaak ‘Nee ik!’ antwoordt Sjaak-el-Sjeik. Gelukkig trekt de boodschapper zich niks aan van de kibbelende broers en lees het roddelnieuws voor.
‘De vrouwen van Sjeik Aram en Sjeik Samsam zijn elkaar in de haren gevlogen.’ ‘Die vrouwen lijken op trollen’ roept Sjeik-el-Sjaak. En dan roepen de twee in koor: ‘Maar ik heb de mooiste vrouwen in mijn harem.’ En binnen een minuut staan de twee weer te kibbelen als twee oude wijven.
Het weerbericht volgt: ‘Hoogste snelheden ooit gemeten in een zandstorm in Tor-Nadoh.’ Waarop Sjaak-el-Sjeik zegt: “Dat kan niet, want ik ben de snelste zandstorm ooit!’ Sjeik-el-Sjaak denkt nog eens na en lacht daarna zijn broer vol in het gezicht uit.
Het nieuwsbulletin wordt afgesloten met het sportnieuws. ‘Nieuws vanuit Tafa Lun’ zegt de boodschapper ‘Het tapijt Al Onso van El Ferr Ari is het snelste vliegende tapijt ooit en heeft op het festival in Tafa Lun alle prijzen gewonnen.’
Nu kijkt Sjeik-el-Sjaak raar op: ‘Maar, maar dat kan toch helemaal niet. Hij mag niet het snelste tapijt hebben, dat moeten wij hebben!’ De twee sjeiks laten elkaar de meest snelste tapijten zien en vliegen elkaar bijna in de haren wanneer zij weer een woordwisseling hebben, maar dit keer over het feit wie het snelste tapijt bezit.
Opeens gaat de knop om en besluiten de sjeiks niet meer te bekvechten en slaan de handen in één. Ze maken een plan om samen naar Tafa Lun te trekken en het tapijt uit de fabriek El Ferr Ari, te verslaan. Met zijn tweeën lukt het alleen nooit om alles mee te dragen wat ze nodig hebben voor zo’n strijd, dus gaan de twee broers op zoek naar volgzame nomaden…… jullie dus….
De volgende nomadenvolken kwamen op de oproep af:
Eerste plek: Touraeg
Tweede plek: Rafik Assafar
Derde plek: Shika’s
De Scoutingwedstrijden dit jaar waren dubbel feest voor de pavindsters. We stuurden twee groepjes naar Lunteren en boven alle verwachtingen werden deze groepjes de nummers 1 en 2! Helemaal super. Wel leuk details is dat nummer 1 op de RSW ook nummer 1 was van de ORW en nummer 2 op de ORW ook nummer 2. Dus in dat opzicht zijn alle wedstrijden heel gelijk verlopen. In de regio van 24 groepen bleken de padvindsters van Bennekom toch wel super toppers! Super gedaan meiden!
Om de padvindsters iets meer voor te bereiden op het lange lange zomerkamp naar Hongarije hebben we verschillende opkomsten georganiseerd, maar ook een weekendkamp.
De reis ging op vrijdagochtend met de auto naar Maarn. Over bos en heide ging de tocht met bepakking naar het Henschotermeer, waar de rugzak verruild werd voor het zwempak. Of onderbroek, want de volgende lag namelijk in het water. Aangekomen op het kampterrein in Austerlitz gingen we lekker Pörkölt eten. Ons favoriete Hongaarse gerecht, Annemarie was alleen wat uitgeschoten met de paprikapoeder. Dit zorgde ervoor dat we met zijn allen veranderden in vuur spuwende draken zo heet dat het eten was. Het hele zakje poeder zat er door!
‘s Avonds speelden we een ‘Ik hou van Holland’ show met beschuit met muisjes eten en allemaal andere oer-Hollandse dingen.
Op zaterdag begroetten we wat nieuwe padvindsters voor volgend jaar. Groene bloesjes liepen door het bos, en samen deden we een gehandicaptenspel en bouwden we keukens. Samen maakten we een uitgebreid diner met verschillende gangen.
De zondag was er om terug te lopen, althans naar station Driebergen-Zeist. Via de heide, piramide van Austerlitz en allerlei andere mooi plekjes rondom Austerlitz zorgde er voor dat de tocht een mooie uitdaging was voor iedereen.
Na drie mooie dagen met heerlijk zon, leek het haast wel een mini-zomerkampje! En dat was precies de bedoeling!! Alle andere foto’s vind je hier.
Boer’n opkomst
HeeeuH!! alle boer’n verzamelen! Een echt Hollands meidje weet toch hoe je op klompen moet lopen? Daarom werden vandaag 20 juni 2009, ter voorbereiding op het zomerkamp, de klompen uit de kast gehaald en getest. Er werden rondjes gerend rond het clubhuis, touw getrokken met klompen aan en als klap op de klomp gingen we Nederlands volksdansen. Deze dansen zullen we in Hongarije ook aan de Hongaren gaan leren. We leerden drie dansen, waaronder de Driekusman. We kregen veel bekijks van ouders en jeugdleden van andere speltakken. We kunnen nu drie hele gave dansen op klompen, het was een geslaagde opkomst
Alle foto’s vind je hier.
Morgen is het zo ver, we vliegen naar Hongarije. Om er voor te zorgen dat we met zijn neus allemaal dezelfde kant op staan hebben we vandaag (10 juli 2009) een extra opkomst gehad. De tasjes vol met echte zoka-gadgets werden uitgedeeld. De padvindsters werden trotse eigenaressen van een zoka-shirt, das, badges en nog veel meer. Ook werd Olga (eindelijk) geïnstalleerd als echt volwaardig leidinglid van het Zoeka Vendel. Nog even alle afspraken met elkaar doorlopen, vragen beantwoorden en samen op de foto.
We zijn er klaar voor! We vliegen morgen naar Budapest!
Met het vliegtuig, twee weken op stap, uitwisseling, gastgezin, badhuizen en de grote stad Budapest. Wat een beleving het zomerkamp van 2009 bracht ons ver van huis
Veertien padvindsters gingen er mee naar Hongarije van zondag 12 juli tot woensdag 22 juli. We vertrokken op zondagochtend om 4 uur met de bus naar Dortmund. Daar gingen we ‘in spatie formatie’ of te wel twee aan twee richting het vliegtuig. Voor sommige padvindsters was dit wel heel erg spannend, want ze hadden nog nooit gevlogen!
Na wat OV gebeuren in Budapest. Lees vliegveld, bus, metro en trein waren de padvindsters helemaal gewend aan de ‘In-spatie-formatie’. Eigenlijk riep de leiding gewoon ‘in formatie’, maar dan dachten sommige padvindsters dat ze informatie kregen. Vandaar de spatie. Na een lange reis kwamen we aan in Pécs, waar we na een diner gesplitst werden in koppels. We werden naar ons gastgezin gebracht voor een nachtje, dit was wel erg spannend allemaal!
Een paar Wist je datjes van de zondag:
Op maandag ontmoetten we alle Hongaren waarmee op kamp gingen in Ciko. We verzamelden bij het busstation in Pecs en gingen met de bus naar Ciko. Toen we dachten dat we er waren waren we er nog niet want we moesten nog bijna een uur lopen en het was best wel warm. We kwamen uiteindelijk in een stuk bos, waar geen water was. Alleen maar bos. Daar begon de kampopbouw. De Hongaren hadden wat tenten voor ons geregeld en we moesten een HUDO graven. Dit duurde best lang, de Hongaren gingen niet zo snel.
Een paar Wist je datjes van de maandag:
Op dinsdag moesten we nog wat aan de kampopbouw doen, want de HUDO’s waren nog niet af. ‘s Middags kwam Sinterklaas op bezoek (Christiaan) en Joost was de witte zwarte piet. De Hongaren vonden het heel grappig. We hebben aansluitend een Sinterklaasversie van vlaggenroof gespeeld. Er werd warm water gemaakt en toen kon iedereen om de beurt gaan douchen. ‘s Avonds hadden we kampvuur met de Hongaren, helaas werd het kampvuur aangestoken met lampenolie. Maar dat zou wel een cultuurverschil zijn.
En paar Wist je datjes van dinsdag:
Woensdag was de dag van het ‘goed doen voor de natuur’. We gingen bij een beek het afval er uit halen, dit is leuk voor Youth in Action want die wil graag dat we iets goeds doen voor de omgeving. En aangezien we subsidie krijgen moeten we deze mensen wel even goed stemmen. Aansluitend gingen we zonder Hongaren naar Pecs. Hier hebben we wat rond gekeken, wat in een park geslapen en een ijsje gegeten. Sommige hebben nog kaarten gekocht en verstuurd naar Nederland. ‘s Avonds kregen we Hongaarse volksdansles van een vage Hongaarse man, de pasjes gingen wat snel maar het was wel leuk.
Een paar wist je datjes van woensdag:
De tweedaagse hike ging op donderdag op stap. We werden opgesplitst en ingedeeld in gemengde groepjes. Eerst moesten we nog Ciko uit zien te komen en we liepen naar het treinstation. Sommige gekke Hongaarse jongens gingen over het spoor lopen om de trein nog te halen! Uiteindelijk zat iedereen in de trein, dachten we en toen riep iemand. We missen Nienke! En toen sprongen Christiaan en Mieke weer uit de trein. Na een stukje boemelen in de Hongaarse trein kwamen we op een ander klein perronnetje en hier moesten we nog verder lopen naar een groot meer. Hier konden we lekker zwemmen. Uiteindelijk waren Juliette en Nienke weer gevonden met hun Hongaren, alleen wilden hun Hongaren niet verder lopen en die bleven op het station zitten. Die dachten dat ze wel door hun leiding werden opgehaald, dit was helaas ook zo. ‘s Avonds liepen we naar een voetbalveldje verderop waar we gingen slapen.
Een paar Wist je datjes van donderdag:
Op vrijdag moesten we weer terug lopen ,maar daar hadden we niet meteen zin in. Daarom ging de leiding in discussie met de Hongaarse leiding en toen konden we nog een halve dag bij het meer zitten. De Hongaren mochten niet blijven van hun leiding en gingen terug naar het kampterrein. Weer hetzelfde stuk lopen, op zich best saai. Gelukkig konden wij lekker nog zwemmen bij deze hitte.
Een paar Wist je datjes van vrijdag
De zaterdag begon rustig. ‘s Middags gingen we een postenspel a la RSW methode spelen. Er waren heel veel Hollandse spelletjes als klompenrace en Bennekoms Vlegel hangen. Tijdens de platte rust begonnen de Hongaren in eens alles op te ruimen, auto’s onder tenten te parkeren etc. ze dachten dat er een storm kwam. Wij gingen onze kleren wassen, want onze leiding keek naar de lucht en zei dat er helemaal geen storm kwam. En die kwam er uitiendelijk ook niet, maar de Hongaren vonden ons wel raar dat wij niet meteen van alles gingen opruimen. Op sommige plekken in Hongarije heeft het overigens wel heel hard geregend. Gelukkig kwam er geen storm, het koele alleen ietsjes af en dat is niet zo erg. ‘s Avonds konden we nu nog onze geleerde volksdanspasjes leren, dat was echt super leuk.
Een paar Wist je datjes van zaterdag:
Zondagmorgen mistten we vier padvindsters en twee leiding. Joost, Christiaan, Lotte, Louise, Marin en Moriah lagen niet in de tent! Neej, die zijn gisternacht ontvoert met de aanhangwagen van Keve en naar een kerk ruïne gebracht. Hier kregen zij hun kampdoop en in een nabijgelegen schuur moesten ze slapen. Ze kwamen ‘s ochtends weer aangelopen en toen moesten we weer terug lopen. We gingen bij het gemeentehuis in Ciko bloembollen poten, ook voor Youth in Action. Het was zo gedaan en er waren geen Roma kinderen, terwijl de Hongaren zeiden dat we met de Roma kinderen gingen spelen. Dat was wel jammer. We gingen in een speeltuin hangen, maar hier waren we snel uitgekeken en we gingen wat slapen in het gras. ‘s Middags hebben we onszelf vermaakt, want de Hongaren hadden een predikant uitgenodigd voor een kerkdienst op het terrein. Toen de kerkdienst afgelopen was moesten we met zijn allen gaan hout sprokkelen voor het laatste kampvuur van dit kamp. We werden al snel verlost door de leiding, want we moesten onze spullen gaan inpakken. ‘s Avonds hadden we voor het laatst kampvuur. De leiding deden toneelstukjes over elkaar en dat was heel grappig. We deden nog een laatste piri-piri party en toen konden we gaan slapen.
Een paar Wist je datjes van zondag:
Op maandagochtend vertrokken we vroeg naar het station. Gelukkig gingen de Hongaren ons brengen en hoefden we dit keer niet te lopen. We vertrokken weer met de trein naar Budapest. Hier vonden we onderdak in een Briste kostschool, dat hadden de Hongaren voor ons geregeld. De leiding ging boodschappen doen en we gingen heel veel eten, want dat hebben we de afgelopen week niet zo veel gedaan. Daarna gingen we Budapest bekijken, maar het was bijna 40 graden. Uiteindelijk kwamen we in een badhuis terecht met heel veel mooie spiegels. Het leek even alsof we in Turkije op kamp waren. Daarna gingen we nog naar het Heldenplein en naar een 24-uurs supermarkt om ontbijt te kopen voor morgen. De oudste padvindsters gingen daarna nog even de stad in voor het oudsteuitje, zij kregen een henna-tattoo.
Een paar Wist je datjes van maandag:
De dinsdag was onze laatste volle dag in Hongarije. We gingen de stad weer in, maar we moesten eerst wel een beetje uitslapen, wel tot kwart over 8. We gingen naar de grootste overdekte markthal van Centraal Europa, hier gingen we ons zakgeld uitgeven en aten we met zijn allen een Hongaarse langosh. Soort van grote oliebolbroodding. Daarna gingen we naar Margaritha eiland, hier gingen we naar een groot zwembad met gave glijbanen. We gingen koken in het kosthuis en daarna gingen we geen bonte avond meer doen, want iedereen was te moe. Om tien uur lag iedereen in de slaapzak, morgen reizen we weer naar huis.
Een paar Wist je datjes van dinsdag:
Op woensdag werden Olga en Mieke gewekt door Christiaan. Olga ging poesten, Mieke boodschappen doen en Christiaan ging tas inpakken. Anderhalf uur later had Christiaan zijn tas nog steeds niet ingepakt, maar konden we wel aan tafel voor het ontbijt. Uiteindelijk kwam de neef van Olga de rolstoel weer ophalen en Paulien naar het vliegveld brengen. Op het vliegveld gingen we yellen voor Balagz en het hele vliegveld was opeens stil, dat was heel gaaf. We gaven Christa een knuffel, want zij vloog niet met ons terug. Haar ouders waren al in Hongarije want zij gaan daar nog op vakantie. Na een goede vlucht stonden alle ouders ons op te wachten, maar wat zij niet wisten was dat wij een feestje voor ze bedacht hadden. We gingen een piri-piri party doen toen we door de schuifdeuren kwamen. We gingen met zijn allen in de bus naar het huis van Paulien, hier stonden hapjes en drankjes voor ons klaar. Echte Hollandse kaas lekker! Na het leidinglied werd er afscheid genomen en zat het buitenland kamp er weer op. Een bijzondere ervaring zijn we allen rijker.
Een paar Wist je datjes van woensdag:
Alle foto’s van dit gave zomerkamp vind je onder het kopje Foto’s – Zomerkamp 2009 Hongarije
