Overvliegen

Het Vendel van 2010-2011 is geboren

Op 4 september 2010 was het weer tijd voor het jaarlijkse overvliegen. De oudste padvindsters verlaten het Zoeka vendel om naar de RSA te gaan en de oudste kabouters komen naar de padvindsters toe.

Het was voor de padvindsters vooral een blauwe dag, want er waren een paar gekke meisjes die bedacht hadden om allemaal als SMURF te gaan! En smurfen, tsja.. die kunnen door een waterkraan en door een sleutelgat. Rond half twaalf verzamelden de eerste pv en kwam het opbouwen langzaam op gang. Er werd een plateau gebouwd waarop een smurfenhut annex kraan met glijbaan kwam te staan… al was er wel een bordje voor nodig om omstanders te laten weten dat het om een waterkraan ging!!

Uiteindelijk kwamen Senta, Lindsi, Roos en Valerie over naar de padvindsters. Van groene kabouters werden ze omgetoverd tot blauwe smurfen en kropen door het sleutelgat Sangam in. Nu zijn ze overgevlogen naar de padvindsters. Voor Nienke, Inge en Annemarie was vervolgens de tijd gekomen om afscheid te nemen van de padvindsters. Na vier mooie jaren gaan zij verder als Sherpa, om weer andere /nieuwe dingen te gaan beleven. Natuurlijk hebben de RSA, als elk jaar, een aparte manier van iemand verwelkomen. Achter op de ‘modderkruising’ was een heuse survivalbaan gebouwd. Met een glijbaan gleden de meiden, maar ook de verkenners, de drek in. Smurriesmeer!! Om vervolgens over een dubbelgeslagen touw te buikschuiven. Aangekomen bij een touwladder kreeg elke overvlieger een vuilniszak met bosgrond en bladeren in de nek en onderbroek gepropd. Zo ontstonden er een paar nieuwe Klokkenluiders van Notre Dame. Het laatste onderdeel was spectaculair, maar bijna niet te nemen. Gelukkig hebben de meisjes wel wat geleerd bij de pv en kwamen ze over alle hindernissen heen. Bravo! En zo begon het nieuwe seizoen 2010-2011. In de kalender op deze site kan je allemaal zien wat we dit nieuwe seizoen gaan doen!

Torens bouwen

Op 11 september gingen de padvindsters een toren bouwen. Want tsja, er is iets met 11 september en torens. Vanaf de toren werd er op het laatste moment door de leiding nog even een buikschuif aangelegd, en wie durfde kon op een paar meter hoogte even haar buikschuif skills oefenen.

Uiteindelijk gingen Marijke, Moriah, Senta, Lindsi, Paulien, Christa, Olga en Mieke over de buikschuif. Helaas moest Marijke het bekopen met een gescheurde ScoutFit… en Olga met gaten in haar toch al versleten shirtje. Het was een leuke opkomst. Meer foto’s vind je altijd op onze hyves. http://zoekavendel.hyves.nl

Zoeka-Feestje!

Bennekom – 27 november 2010

55 jaar Zoeka Vendel diner

Op deze zaterdag was een klein verjaarsfeest voor het ZoekaVendel georganiseerd. Ondanks dat van de genodigden een kleine dertig aanwezig waren, was het weer heel gezellig. In totaal waren er zo’n 50 gasten, ex en huidige padvindsters (leiding) die genoten van een eigentijds diner. Kokkie Olga gaf ons een drie sterren diner dat bestond uit een pittige pompoensoep, een macaroni-pesto salade, aardappel-geitenkaas salade en pannenkoeken met ijs en chocola toe.

Tussen de gangen door waren foto’s op het projectiescherm te zien van de afgelopen 10 jaar. Ook een mini-quiz over zomerkampen en andere wist-je-datjes. Dit was lachen, gieren, brullen. Want zo kom je weer ‘s wat van elkaar te weten!

Na een paar uur zat het er dan weer op. Buiten werd nog even bij de vuurton nagebabbeld. In de keuken werd alles weer schoongepoetst. En zo kwam het feestje tot een gezellig einde.

Leuk voorproefje voor over vijf jaar? Dan pakken we het groter aan?

Sintersnoephuisjes!

Jeeaah Sinterklaas is in het land. En de padvindsters vierden dat dit jaar met zelfgemaakte Sintersnoephuisjes. Er werd geknutseld, maar vooral gekliederd!! Echt die meiden kunnen nog wel wat zwarte pieten les gebruiken om te leren hoe je nu echt een lekker snoephuisje maakt die er ook nog mooi uit ziet.

Gelukkig kwam Sinterklaas nog even langs met kadootjes voor iedereen. De padvindsters kregen een klein gedichtje en een handigheidje om de padvindsterstijd goed door te komen. Namelijk het padvindstersboekje vol met informatie over hiken, knopen, stoken, koken etc.

De Kaffers showen op de foto hun snoep-bunker. Misselijk en voldaan ging iedereen naar huis!

Nieuwjaarsduik Scheveningen

Op 1 januari 2011 hadden de padvindsters een gaaf programa: de nieuwjaarsduik in Scheveningen. Het was heel gezellig en eigenlijk niet zo ontzettend koud. Het was een gaaf evenement om een keer mee te maken. We hebben meer dan 200 euro opgehaald voor scouts in Zuid-Afrika. En we haalden de voorpagina van zowel Bennekoms Nieuwsblad als van de Ede Stad.

Alle foto’s van de frisse start van 2011 vind je hier.

World Thinking Day

Meisjes Wereld Denk dag werd gevierd door de pv

Wisten jullie dat het op 22 februari altijd Baden Powelldag is?

Dat scouts in de wereld dan de verjaardag van Baden Powell vieren?

Maar dat het op deze dag daarom ook World Thinking Day is?

Niet? De padvindsters wisten het ook niet, tot 19 februari!! Toen vierden wij Wereld Denk dag. Echt met een klimopblad op de borst en drie sneeuwklokjes tezamen als corsage. Het klimopblad staat voor het meisje dat wil doorgroeien, dat altijd groen is en dus altijd moed houdt. De sneeuwklokjes staan voor reinheid, het zijn er drie omdat dit de drie pijlers van de Scoutsbelofte symboliseert.

Het thema van de Wereld Denkdag van dit jaar is : Gender Equility and empowering (young) girls!!

Empowering girls… Girlpower! Dat leidde tot een programma met een kleine kennismaking met onszelf en ons Vendel.

We begonnen de ‘viering’ met een knuffelspelletje. Als je niet getikt wilde worden moest je iemand knuffelen, was je toch getikt? Dan kon je vrij gekust worden!! Is dat niet super gezellig!! We gingen vervolgens met een boekje aan de slag, we gingen ons weer voorstellen aan elkaar. Weten we eigenlijk wel iets meer van elkaar dan alleen de voornaam?

Lemon and Limes showden ons vervolgens ons goede tastvermogen. Leer je mandarijn kennen en probeer hem daarna met je ogen dicht terug te vinden. En dit lukte iedereen!! (en niet omdat de naam ook op de mandarijn geschreven was ) Elke mandarijn en ook elk mens herken je aan zijn/ haar bijzonderheden en / of eigenaardigheden. En zo ook bij mandarijnen!!

Buiten gingen we een klein hikeje doen, bij elke ‘post’ kwamen we in een land en leerden we iets over wat scouts in de hele wereld doen tijdens Wereld Denk Dag. De scouts in Malta planten boompjes met World Thinking Day, en zo gingen de padvindsters ook aan de slag met boompjes in het bos. Verder hebben we met elkaar door een spinnenweb gekronkeld en uiteindelijk Wereld Denk Dag badges gevonden. Dat staat even vet op je Scoutfit!

O.R.W. 2011: Nieuwe burgemeester van Wakkerdam

Het thema van de Onderlinge Ronde Wedstrijden 2011 is Weerwolven van Wakkerdam.

Op 26 februari kregen de padvindsters geheel in stijl de presentatie van dit angstwekkende thema in dorpsherberg De Herberg. Gevolgd door een avondspel en natuurlijk een spel Weerwolven in de Herberg.

Het is een koude winternacht. We bevinden ons in Wakkerdam, een klein dorpje midden tussen de bossen. De burgemeester heeft alle dorpelingen bijéén geroepen. Langzaam stroomt de dorpsherberg vol. Piet de kruidenier is wat zenuwachtig en kauwt zenuwachtig op de binnenkant van zijn wang. Marietje staat stilletje tegens het been van haar moeder aan geklemd. Het wordt warmer en warmer in de herberg, waar alle dorpelingen zich verzameld hebben. Maar waar is de burgemeester eigenlijk?

De klok tikt en tikt. “Het is al tien over zeven” roept boer Henk en stampt met zijn hooivork op de grond. “Afspraak is afspraak heb ik altijd geleerd, waar is het boegbeeld van dit schone dorp om ons het goede voorbeeld te geven.” De menigte lacht zachtjes, maar zenuwachtig. Want ondertussen begint iedereen zich wel af te vragen waar de burgemeester blijft.

Dan vliegt de deur van de herberg open. Het is de vrouw van de burgemeester. “Hein, Hein, Hein..” stamelt ze. De menigte dromt om haar heen. “Zeg het maar Marie” begint Louise. “Hein, Hein, Hein.. ze hebben hem meegenomen!” “Ze?” aarzelt Henk.

“De weerwolven, ze zijn terug!” Alle bewoners van Wakkerdam kijken elkaar verschrikt aan en er klinkt gemompel in de herberg. Dan klinkt er een luid geklingel. De herbergier hangt aan zijn bel, die boven de bar hangt. “Stilltteee! Laat Marie praten”.

Marie doet haar verhaal: De burgemeester had alle dorpelingen bij elkaar geroepen om hen te vertellen over zijn vermoeden van de terugkeer van de Weerwolven. De weerwolven hadden dit nieuws ook vernomen aangezien zij zelf ook bewoners van het dorp zijn. Nu heeft de burgemeester helaas het loodje moeten leggen voordat hij zijn vermoedens kon uitspreken.

Bij het horen van het verhaal van Marie ontstaat er veel onrust in de herberg. “Laten we onze wapens pakken” roept de jager. “Nee” gilt Marie, “dan gaan we er allemaal aan!” Iedereen begint door elkaar te roepen. De herbergier vraagt opnieuw de aandacht: “Dames, heren, stilte! We moeten niet in paniek raken. Laten we ons nu niet als beesten gaan gedragen. Het is van belang dat wij een nieuwe leider aanwijzen. Ik stel voor dat ik de leiding neem in het dorpsbestuur. Dan start het gekakel weer, niemand in het ermee eens dat de herbergier de nieuwe burgemeester moet worden. Jager: “Nu is de vraag: Wie wordt de nieuwe burgemeester en verlost het dorp van de weerwolven?”

Opeens stapt Marie bovenop een kruk. “Mijn man zou gewild hebben dat we ons zouden verzoenen. Contact met de buurdorpen, waar ze al jaren geen last meer hebben van de weerwolven. Zij kunnen ons helpen. Laten we ons richten op de buurdorpen en hen uitnodigen om met ons mee te denken over ons probleem”

De jager schiet ferm met zijn geweer in de lucht *pang*. “Laten we gaan, we schrijven een verkiezing uit. De beste mag burgemeester worden, als die maar een oplossing weet voor de weerwolven!”

Onderdeel koken 5 maart

Er werd lekker gekookt rondom dorpsherberg De Herberg. De dorpjes Pakkumdam, Strain Lupos en Gaperbrug zijn allemaal naar Wakkerdam gekomen om te strijden voor de burgemeesterstitel. Liefde gaat door de maag dus maakte zij een heerlijke maaltijd klaar. Er werden echte Hollandse maaltijden geserveerd. Een voedzame soep vooraf, hutspot of aardappels met groente en heerlijke toetjes na. Helaas waren twee groepjes te laat met het presenteren van hun voedzame maaltijd, dit heeft hen veel punten gekost. Maar er zijn nog drie weken te gaan.

Onderdeel Sport & Spel 12 maart

Vandaag gingen we Sporten en Spellen!! Want wie de Weerwolven wil verslaan moet natuurlijk wel beschikken over doorzettingsvermogen, kracht, slim en sluwigheid, lenigheid, behendigheid, tactiek, samenwerking en teamspirit. Met onderdelen als vijfbal, driehoekbal, touwtrekken, snoep happen en noem maar op werden de diverse mogelijkheden van de teams getest. Team Gaperbrug bleek ondanks dat ze met zijn drieën waren een sterk team, met veel doorzettingsvermogen en won daarom ook vele onderdelen.

Onderdeel Hike 19 maart

Gisteren stond het onderdeel hiken op het programma. Al schijnen de pv enigszins goed bekend te staan om hun hikevaardigheden, toch bleek het ook gister weer een harde klus. Of hadden we het jullie gewoon te moeilijk gemaakt? De hike liep door Bennekom dorp, de Hullenberg op en dan hoppakee terug naar Scouting Bennekom. Dat Strain Lupos dan kon bedenken om door Wageningen-Hoog te gaan ronddwalen? Misschien kwam dat omdat 3/4 van de ronde uit Wageningers bestaat, die op zoek gingen naar hun roots?

Opvallend was vandaag de samenwerking binnen de rondes. Wie loopt er voorop? Wie drentelt er achter of andersom? Kies je er voor om een opdracht te maken of denk je, liever op tijd zijn en dan maar een opdracht minder. Ook bij dit onderdeel was time-managment niet aan de meiden besteedt, want ze waren alle drie te laat met het inleveren van het hikeverslag. Gelukkig waren er ook vele pluspunten vandaag. We geloven dat iedereen de hike met veel plezier gelopen heeft en het weer zat ook nog eens mee. Zeker als leiding op post is dat niet geheel onbelangrijk.

Alle foto’s vind je hier.

3e plek op Regionale Scouting Wedstrijden

In het weekend van 15,16 en 17 april was het weer feest. Er mocht een ronde padvindsters naar de RSW! Ze werden maar liefst 3e van de 19 groepen. De RSW werden weer in Lunteren gehouden voor heel de regio Neder Veluwe. Dat betekent zo ongeveer alle groepen tussen Ede, Oosterbeek, Veenendaal en Renkum.

De Scoutingwedstrijden zijn elk jaar ondergedompeld in een thema. Dit jaar was dit de Weerwolven van Wakkerdam, een super spannend moordspel. Christa, Moriah, Manon, Angelika, Marijke en Roos vormden samen de inwoners van het zelfbedacht dorpje Gaperbrug. In Gaperbrug hadden ze geen last meer van de weerwolven, door alle slimme trucjes die de meiden hierop bedacht hadden.

Deze trucs moesten de meiden bloot geven tijdens een presentatie op zondagmiddag, als laatste onderdeel van de wedstrijden. Daarvoor hadden zij al super gescoord op de onderdelen koken op houtvuur en het opbouwen van hun eigen kampje. Dit betekent tent opzetten, keuken maken van hout en touw, vuurplaats inrichten en het geheel in thema aankleden. Ook liepen de scouts een tocht met kaart en kompas en hadden ze een postenspel waar punten mee te verdienen waren.

De wedstrijden is elk jaar weer een hoogtepunt voor de padvindsters, lekker een weekend kamperen zonder leiding! Ook de jongens van Scouting Bennekom waren vertegenwoordig, zij werden 16e. De eerste en tweede plek waren dit jaar weggelegd voor respectievelijk de jongensploeg en meidenploeg van Scouting Lunteren. De meisjes delen hun derde plek met de verkenners van de OPV-Schoonoord uit Oosterbeek.

Benieuwd naar de uitslagen van de afgelopen jaren? Die vind je hier.

Foto’s van de regio vind je hier.

Kennismakingskamp

Wat een heerlijk weekend hebben we weer gehad. Met bekende en onbekende gezichten. We maakten weer even kennis met het Scoutingspel. Padvindsters op en top!

Op zaterdagochtend verzamelden zich 15 meisjes in Sangam. Padvindsters die al even meegaan bij het Vendel, maar ook nieuwe gezichten: vriendinnetjes van padvindsters en oudste welpen. Wat had de leiding dit keer weer bedacht?

Daphne begon met een kennismakingsspel en dat is wel handig met zo veel nieuwe gezichten. Tijdens het spel moest je bij elkaar op schoot gaan zitten. Als je vertelde “Mijn lievelingskleur is paars” en jij zegt ” dat is mijn lievelingskleur ook” dan moest je opschuiven. Op een gegeven moment was het erg gezellig bij elkaar op een stapel. Vooral ook als je zware leiding op je schoot hebt!

Na een beetje hobby’s uitwisselen en namen oefenen tijd voor het echte werk, want vannacht wil je droog slapen. Daarom gingen de tentgroepen aan de gang met het opzetten van de tent (een tripstein) of het zelf fabriceren van een tent… (geen naam.. ) De meiden kregen een hoop opdrachten tegelijk. Zo moesten ze nog een menu bedenken voor die avond en een vuur bouwen (en dus hout sprokkelen) om die avond er zeker van te zijn dat ze ook nog konden eten.

Een paar boterhammetjes tussen-de-middag verder konden de meiden zich even inleven in een andere cultuur met het culturenspel. Af en toe kwam er een gil uit het bos, dus het zouden wel hele spannende ceremonies zijn die de dames bedacht hadden.

Het vuur stond nog niet, er waren nog geen boodschappen dus gingen er een aantal meiden naar het dorp om inkopen te doen en verdween de rest weer het bos in om hout te sprokkelen. Uiteindelijk was er vuur en kon er gekookt worden. Menu’s? Aardappeltjes, spekjes en sla en het andere groepje wraps. De leiding ging aan de vertrouwde scoutburger met een gemengde salade. Mmmm…

Tijdens het eten kregen de meiden nog een opdracht om een toneelstukje te maken voor het kampvuur ‘s avonds. Dit kwam niet heel erg van de grond. Te druk met het vuur aanhouden, eten, zorgen dat het ijs niet smelt, elkaar ondersmeren met ijs etc. etc. en vergeet de afwas niet!

Tijdens het kampvuur zongen we verschillende liedjes en was er een quiz bedacht door de huidige 3 rondeleidsters van het vendel. En wie had er DIK DIK DIK gewonnen: DE LEIDING! We hebben een L, we hebben een E, we hebben I, we hebben een D. Ing, ing, leiding lalalalala!

Na een heerlijke plakkerige marshmallow en een glas drinken was het tijd om de tent op te zoeken. Het duurde (hoe verrassend) wel een hele poos voor dat het stil was en iedereen dan een paar uurtjes slaap kon pakken.

De volgende morgen stonden we weer enigszins op tijd op om weer wat moois van de dag te maken. Na rek- en strekoefeningen tijdens het ochtendgymen ging iedereen in teams zich voorbereiden op een heuse uitdagende survivalrun. Door een heel stuk bos had de leiding verschillende onderdelen uitgezet van hoge buikschuif, apenbrug, tot touwladders en lianen slingeren. De meiden hebben zich in een uurtje de fijne buitensporttechniekkneepjes bijgebracht en daarna was het RUN!!! Paulien, Kimberly en Christa hadden een mooie tijd neergezet van 16 minuten en waren daarmee de winnaars, zeker omdat ze alle onderdelen hadden gedaan.

En toen kwam natuurlijk het aller, aller leukste van het kamp. Opruimen! wc duiken, tent uitvegen en soppen, zeiltjes opvouwen .Alle handjes uit de mouwen. Om 13.45uur waren de eerste ouders er al (veel te vroeg natuurlijk hahaha!!)

Na de officiele sluitingsceremonie zat het kennismakingskamp er al weer op. Zien we jullie allen na de zomer bij de padvindsters ?

De foto’s van dit kamp vind je hier.

Groepskamp

Goldville, een stadje uit het wilde westen was via een teletijdmachine neergestreken op het middenterrein van Scouting Bennekom. Je kon haast niet anders dan onder de indruk zijn van het neergezette thematoneel! Een heuse spoorlijn, tipi, saloon, westernhuisje met een drinkbak voor de paarden.. het was er allemaal.

Samen met alle verkleden jeugdleden was het kamp een zeer groot succes. Een plaatje, we waren even een weekend met zijn allen op kamp in het oude America!

Van de padvindsters waren er helaas maar 8 jeugdleden aanwezig. Toetsweken, andere kampen, Pinksterweekend etc. hadden hiertoe helaas bijgedragen. Maar soms is het bij de padvindsters ook wel erg gezellig met zo’n klein clubje en dat heeft dit weekend ook maar weer bewezen. Eerst samen de tent opzetten, een keuken pionieren en de boel op orde krijgen. Want een beetje zelfredzaamheid dat siert de padvindsters wel. Met onderdelen als een fietshike en een spothike was het groepskamp toch weer een zeer plezier kamp. De spothike was voor veel padvindsters een nieuwe activiteit. Het is de bedoeling dat je ongezien van het ene naar het andere punt komt binnen Bennekom. Hiervoor hadden de gemengde groepjes een abstracte kaart gekregen. Er reed leiding in auto’s rond die als doel hadden om de jeugdleden te spotten. Wat krijg je dan? Nou dat de scouts voor elke auto bij mensen in tuinen springen, onder auto’s kruipen, in plantsoentjes liggen etc. etc. Dit geeft hilarische tafereeltjes als je als leiding net om de bocht komt rijden en je lampen even op grootlicht zet.

Soms waren de scouts er ook gewoon bij, even een fotootje en dan konden ze weer op pad. Uiteindelijk was om 1 uur het programma afgelopen en kon iedereen heel erg moe naar de tent vertrekken. De laatste dag van het kamp werd alles weer afgebroken, met de wallen tot op de knieen de laatste spullen ingepakt en toen kon iedereen naar huis.

En Goldville? Dat stadje was binnen twee uur weer van de kaart verdwenen.

Alle foto’s van het groepskamp vind je hier.

Smurriesmeeropkomst

De laatste opkomst voor de zomervakantie alweer. Wat gaat de tijd toch weer super snel! De padvindsters moesten vandaag extra kleren meenemen (van top tot teen) en een handdoek. Want het was smurriesmeeropkomst!! Smurriesmeer? Ja dat noemt Joost modder.. dus we gingen vies worden. Helaas liet het weer ons een beetje in de steek en moest de zeepbaan wijken en bleef het bij een grandioos, smurrie potje Kwallenballen!!

Als iedereen uiteindelijk goed warm is gedraaid, nat en onder de modder zit dan wordt er fanatiek gerugbyed. Want ach.. ik ben toch al vies. Paulien verloor een paar keer haar schoen tijdens het spel, maar je kan ook best een spelletje spelen op je sokken hoor. Geen probleem. Sommige padvindsters hadden er duidelijk iets meer moeite mee om vies te worden, maar ach als je de kwal krijgt toegespeeld kan je die ook maar beter goed omhelzen. Na de blubberzooi was het tijd voor een gezamenlijke douche, daarna lekker chocoladefonduen en een spelletje spelen. Het was een hele gezellige, sportieve en smurriesmeerachtige opkomst!

Zomerkamp 2011 – Delft

Het zomerkamp van 2011 vond plaats in de gezellige Zuid-Hollandse stad Delft, we zetten ons tent op binnen de grachten en de poorten van het Kruithuis . Het kamp duurde een week van 2 t/m 9 juli 2011.

Thema van het zomerkamp

Jean Humeau, de graaf van het Kruithuis is een oude knorrige man. Het is 1665. Hendrik-Jan van Langestof, de net nieuwe stadsomroeper is ten einde raad. Hij heeft zich weer eens goed in de nesten gewerkt. Hoe gaat hij dit aanpakken? Die morgen was Hendrik-Jan naar het Kruithuis geweest, als nieuwe omroeper van de stad moest hij toch kennismaken met alle inwoners? Maar de ontmoeting was niet erg vlekkeloos verlopen.

De knorrige man zette Hendrik-Jan zo weer buiten de poort van het Kruithuis, maar voordat het zo ver was gekomen flapte Hendrik-Jan er nog wat uit. ” Een vrouw zal u goed doen, ik ga een vrouw voor u zoeken” En zo geschiedde het, Hendrik-Jan was een man van zijn woord. Hij moest wel een vrouw zoeken. Hij trok door heel het land, van kasteel naar kasteel, van fort tot slot. Maar overal werd hij afgewezen. Niemand wilde iet horen over Jean Humeau. Geen jonkvrouw was in hem geïnteresseerd, iedereen wist welke chagrijnige man daar het Kruithuis bewoonde en je dochter uithuwelijken aan zo’n afgrijselijke man. Geen vader moest daar aan denken!

Aangekomen bij kasteel Hoekelum was Hendrik-Jan ten einde raad, toen ook nog bleek dat de graaf van het kasteel alleen maar zonen had plofte hij op de kasteeltrap neer. Maar wie was eigenlijk die charmante jonge dame die dan de deur voor hem open had gedaan in die groene glimmende japon?

Dat was Marie en ze kwam met een briljant idee. ” Als Jean Humeau toch niet veel van mensen weet, dan ziet hij vast het verschil niet tussen een gewoon meisje en een jonkvrouw. Ik zie dat wel zitten hoor, een corset, grote japonnen, glazen muiltjes… ” Marie droomde al weg, maar wie was ze eigenlijk? Marie was de dienstmeid van Hoekelum, maar waarom had ze dan zo’n chique japon aan?

“Als mevrouw uit huis is dan trek ik stiekem deze japon aan, ze draagt hem zelf toch niet meer weet u… ”

Er broeide een briljant plan op tussen Marie en Hendrik-Jan. Ze gingen zelf jonkvrouwen maken, ze openen een school!! De padvindsters werden in week klaargestoomd om in het huwelijk te treden met Jean Humeau.

De jonkvrouwen school “Jonkvrouwen in de Dop” verzorgde etiquettelessen, tafelmanieren, rechtop lopen, doorzettingsvermogen en presentatietalent. Helaas het mocht niet baten, op de laatste dag van het kamp bleek Humeau al de hele week aan te pappen met onze eigen Christian Wildgenot. Wat een surprise!

Hoogtepunten van dit zonnige en zeer geslaagde zomerkamp op een rijtje

- Slapen op het strand van Zandvoort in een zelfgebouwde tent

- Met je zelfgebouwde vlot op de grachtvijver varen

- Een GPS tocht door de stad Delft

- Een fietshike door de duinen -met wind tegen-

- Ronddobberen op de vlotten in de vijver, en ook in de vijver vallen

- Sientje de duif drie keer redden

- Jack de kauw die weer komt bedelen om eten

- Lintjes verdienen op je jonkvrouwenmuts

- Je gevoelens leren uiten op schilderdoek

- Karten als oudste uitje voor Paulien, Kimberly en Christa

- Ochtendgym op het strand met een verfrissende duik in de Noordzee

- Ontdekken wie jouw Secret Sister toch zou zijn…

- Ontbijten bij de Ikea en daar eindelijk koffie kunnen drinken (aldus Manon en Marin)

- Boodschappen doen in je jonkvrouwenjapon

- Pijl en boog schieten en kruisboogschieten

- Een drijvend kampvuur als bonte avond afsluiting met overal drijvende waxo’s

- Rondleiding verzorgen voor de ouders over het Scoutcentrum

- Moe, maar voldaan naar huis gaan en nog ff een ijsje bij de Mc halen..

Alle foto’s van dit gave zomerkamp vind je onder foto’s – zomerkamp 2011 Delft.